Akademik Veri Yönetim Sistemi
ULUSLARARASI İZMİR DEMOKRASİ ÜNİVERSİTESİ TIP KONGRESİ, İzmir, Türkiye, 6 - 08 Aralık 2019, ss.89-92
Diz eklem içi patolojilerde klinik muayene ve manyetik rezonans görüntüleme sonuçlarının artroskopi bulguları ile karşılaştırılması
Rıfat Şahin
GİRİŞ-AMAÇ: Semptomatik diz eklem içi patolojileri sıklıkla menisküs yırtığı, çapraz bağ yırtığı, kıkırdak hasarı ve plika kaynaklıdır. Bu patolojilerin tanısında fizik muayene sonrası genellikle görüntüleme yöntemlerine başvurulmaktadır. Tanısalartroskopi günümüzde yerini noninvaziv bir görüntüleme yöntemi olan manyetik rezonans görüntülemeye (MRG) bıraktı. Biz bu çalışmamızda semptomatik diz eklem içi patolojilerinde menisküs tanı testleri ve 1,5 tesla MRG sonuçlarının tanısal gücünü saptamayı amaçladık.
GEREÇ-YÖNTEM: 2013-2015 yılları arasında, 18-50 yaş aralığında menisküs yırtığı, çapraz bağ yaralanması, kıkırdak hasarı veya semptomatik plika tanısıyla artroskopi yapılan 50 hastanın 50 dizi prospektif olarak değerlendirildi. Diz eklem içipatoloji düşünülen hastaların fizik muayeneleri sonrası MRG bulguları elde edildi. Fizik muayene ve MRG sonuçları, kesin tanı kabul edilen artroskopi sonuçlarına göre değerlendirildi.
BULGULAR: 50 hastanın 34' ü erkek 16' sı kadın olup yaş ortalamaları 35' tir (18-50). Hastaların sadece 13’ ünde travma hikayesi vardı. Sırasıyla duyarlılık, özgüllük ve doğruluk oranları Mc murray testinde: %90, %11, %76; Apley testinde: %76, %33, %68; Ege testinde: %80, %33, %72 saptandı. MRG’ de sırasıyla duyarlılık, özgüllük ve doğruluk oranları; medial menisküste: %87, %68, %80; lateral menisküste: %92, %92, %92; kondral hasarlanmada: %36, %95, %62; ön çapraz bağda: %90, %95, %94; plikalarda: %21, %59, %34 saptandı.
Tartışma ve SONUÇ: Menisküs yırtığı tanısı için uygulanan testlerin duyarlılıkları yüksek ancak özgüllükleri düşük kaldığından gerçek sağlamları saptama yönü zayıftı. Bu sebeple birden çok test ile ön tanı desteklenmelidir. Artroskopiye göre daha ucuzolan ve non-invaziv, non-iyonizan özellikleri ile özellikle menisküs ve bağ yaralanmalarında yüksek tanı gücüne sahip olan MRG ile tanı desteklenmelidir. Böylece menisküs ve çapraz bağ yaralanmalarında gereksiz artroskopik girişimler sonlanabilir. 1,5 tesla MRG; lateral menisküs ve çapraz bağ patolojilerinin tanısında yüksek doğruluk oranına sahiptir. Medial menisküs yırtıklarında nispeten doğruluk oranı azalmakta ancak yeterli düzeydedir. Kondral yüzeyin değerlendirilmesinde tanı gücü kısıtlı kalmakta; yüksek çözünürlüklü kıkırdak spesifik çekimlere ihtiyaç duyulmaktadır. Plikaları değerlendirmede ise yeterli olmadığından artroskopi sırasında özenle varlığı aranmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Artroskopi, çapraz bağ, kıkırdak, MRG, menisküs
Comparison of clinical examination and magnetic resonance imaging results
with arthroscopy findings in intraarticular knee pathologies
Rıfat Şahin, Mehmet Sabri Balık
Department of Orthopedics and Traumatology, Recep Tayyip Erdoğan University, Rize, Turkey
Introduction and PURPOSE: Symptomatic intraarticular knee joint pathologies are often caused by meniscus tear, cruciate ligament rupture, chondral lesions and plica. In the diagnosis of these pathologies, imaging methods are usually used after physical examination. Today, diagnostic arthroscopy has been replaced by magnetic resonance imaging (MRI), a method of noninvasive imaging. In this study, we aimed to determine the diagnostic potency of meniscus diagnostic tests and 1.5 tesla MRI results in symptomatic intraarticular knee pathologies.
MATERIALS-METHODS: Between 2013 and 2015, 50 knees of 50 patients underwent arthroscopy with a diagnosis of meniscus tear, cruciate ligament injury, chondral lesion or symptomatic plica in the 18-50 age range were prospectively analyzed. MRI findings were obtained after physical examinations of patients with intraarticular knee pathology. The results of arthroscopy were considered as the definitive diagnosis, therefore the results of the physical examination and MRI were judged accordingly.
RESULTS: Of the 50 patients, 34 are male and 16 are female, with an average age of 35 (18-50). Only 13 of the patients had a history of trauma. Sensitivity, specificity and accuracy ratios, respectively, in the Mc murray test: %90, %11, %76; Apley test: %76, %33, %68; Ege test: 80%, 33%, 72% were detected. According to MRI results, sensitivity, specificity and accuracy rates; in the medial meniscus: %87, %68, %80; in the lateral meniscus: %92, %92, %92; in chondral lesions %36, %95, %62; in anterior cruciate ligament %90, %95, %94; in plicas %21, 59%, 34% were detected.
Discussion and CONCLUSIONS: The tests applied for meniscus tears, as sensitiveness is high but specificity is low, it is not reliable to determine the healthy ones in fact. For this reason, it is required to apply more than one test to increase the value of diagnose. It has to be supported by magnetic resonance imaging with non-invasive and non-ionizing features, as it is less expensive compared with arthroscopy. In this manner, unneeded arthroscopic attempts in the injuries of meniscus and cruciate ligament may be ended up. 1,5 tesla MRI has a high accuracy rate in the diagnosis of lateral meniscus and cruciate ligament pathologies. In medial meniscus tears, the rate of accuracy is relatively low but sufficient. Diagnostic potency is limited when evaluating the chondral surface; high resolution cartilage-specific imaging are needed. MRI is unsatisfactory to detect plicas. Therefore, during arthroscopy, its presence should be carefully searched.
Keywords: Arthroscopy, cruciate ligament, cartilage, MRI, meniscus