Üç ana bölüm halinde ilim dünyasına sunulmuş olan eserimizin giriş kısmında; “Dînî - Tasavvufî Edebiyat” hakkında kısaca bilgi verilmiş, ardından Ömer Karîbî’nin yaşamış olduğu XVII. yüzyılda dînî ve tasavvufî hayâta kısaca değinilmiştir. Daha sonra “Birinci Bölüm”de Ömer Karîbî’nin hayâtı ele alınmış yine bu kısımda "Karîbî Dîvânçe"si şekil, dil ve muhtevâ unsurları bakımından ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. “İkinci Bölüm”de ise, "Dîvânçe"deki dînî, tasavvufî ve edebî kavramların detaylı bir tahlîl çalışması yapılmış; son bölümde ise "Karîbî Dîvânçesi"nin elde edilen iki nüshası karşılaştırılarak tenkitli metni sunulmuştur.
İlim dünyasına sunulan bu eserde Abdürrahim Fâiz Efendi’nin (ö. 1138/1725), 17. yüzyıl Osmanlı âlim, hattat ve şairlerinden olan, çeşitli müderrislik ve kadılık görevlerinden sonra bir süre Anadolu ve Rumeli kazaskerlikleri görevini de îfâ eden Abdülbâkî Ârif Efendi’nin (ö. 1125/1713) müsveddelerinden yararlanarak oluşturmuş olduğu "Siyer-i Nebî" adlı eserin ilk nüshası tahlil ve yorum metodu ile çeşitli nüshalar arasından tespit edilmiştir. Tespit edilen nüsha belirli usûllerle seçilen dört farklı nüsha ile karşılaştırılarak edisyon kritiğe tâbi tutulmuş, ardından eser transkripsiyon harfleri ile günümüz Türkçesine aktarılmıştır. Ortaya çıkan metin üzerinde dil, üslup ve muhteva araştırması yapılarak kitabın ilgili bölümlerinde okuyucuya sunulmuştur. Döneminde çok beğenilen ve takdir gören, kullanmış olduğu sanatlı dili ve anlatım tarzı bakımından Veysî mahlaslı Üveys bin Muhammed Alaşehirî tarafından kaleme alınan ve bilinen ilk Türkçe telif mensur siyer hüviyeti taşıyan “Dürretü’t-Tâc fî Sîreti Sâhibi’l-Mi’râc” adlı esere benzetilen "Siyer-i Nebî", Klasik Türk Edebiyatı’nda ender rastlanan telif mensur siyerlerden olması bakımından önem arz etmektedir.
Bu bildiride uzun yıllar Bahriye Teşkilâtında kalyon kâtipliği yapan ve aynı zamanda Gümüşhânevî Ahmed Ziyâüddin Efendi’nin müridânından olan Mustafa Fevzi bin Numan’ın ictimâi, dîni, millî-mânevî konuları işlediği manzumelerinde Mehmet Akif Ersoy ile benzeştiği, hatta yer yer aynılaştığı yönler örnekleri ile ortaya konularak, bireysel ve şiirsel etkileşimleri ölçülmeye çalışılmış, ardından Akif’e atfedilen Feryadnâme adlı kasidenin Mustafa Fevzi’ye ait olma durumu tartışılarak, manzumenin tam metni ilim dünyası ile paylaşılmıştır.
Mehmet Akif Ersoy'a Atfedilen Bir K....pdf